ทำแบบพุทธดูไหม มาดูวิธีเป็นข้อๆเพื่อ "เปลี่ยนอาการอกหัก หันมารักนิพพานแทน" ว่าจะเป็นไปได้อย่างไรกัน
๑) ตื่นเช้ามาด้วยมหากุศล อย่าตื่นเช้าด้วยอกุศลจิต วิธีง่ายที่สุดคือสวดอิติปิโสทันทีที่รู้สึกตัว ถ้านอนคนเดียวในห้องก็เปล่งเสียงเต็มปากเต็มคำ ถ้าอยู่กับใครก็ให้สวดในใจแทน
การเริ่มต้นเช้าวันใหม่ ด้วยมหากุศล จากการระลึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ จะช่วยให้รู้สึกว่าชีวิตของเราอยู่กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตลอดทั้งวัน
๒) ช่วงอกหัก จะมีอาการหงอยๆ สงสารตัวเอง หรืออยากเรียกขอความสงสารจากเขาหรือเธอ อารมณ์เศร้าจะแทรกขึ้นมาในอารมณ์อย่างไม่อาจสกัดกั้น
เมื่อรู้สึกถึงอารมณ์ชนิดนั้น อย่าปล่อยให้ตัวเองพักนิ่ง จำไว้ว่า การพักนิ่งแม้เพียงนาทีเดียว ก็ทำจิตของเราถล่มล่มจมวินาศสันตะโรได้ทั้งวัน กู้คืนยาก
ต้องตัดไฟแต่ต้นลม เห็นแล้วต้องเคลื่อนไหวทำอะไรทันที และต้องเป็นการทำทันที ในแบบปลุกใจให้กระตือรือร้นด้วย พอสร้างความเคยชินได้ครั้งหนึ่ง จะกลายเป็นอัตโนมัติของความเคยชิน ในครั้งต่อๆไปเอง
๓) พอเจอเครื่องเตือนให้นึกถึงเขา ให้ดูใจตัวเองว่าปฏิกิริยานั้นๆ รุนแรงเพียงใด เมื่อเห็นว่า ใจตัวเองมีอารมณ์ถวิลหารุนแรง
ก็จะเห็นได้ทันทีว่า ความรุนแรงนั้นเลือนลง ไม่เท่าเดิม ตาที่มองวัตถุ จะเห็นเหมือนวัตถุอื่นๆ ที่ว่างเปล่า ปราศจากความหมาย แต่ถ้าไม่มองใจตัวเอง วัตถุก็จะดึงดูดหรือกระทบใจให้เกิดปฏิกิริยาไม่เลิก
๔) เมื่อรู้สึกเหงา อย่าฟังเพลงเลี้ยงอารมณ์เหงาเศร้า เพราะช่วงเหงาเศร้านั้น ร่างกายจะมีสารบางอย่างหลั่งออกมา ถ้ายอมจมอยู่กับความเศร้า หรือยินดีกับเพลงเศร้า สารก่อความเศร้า ก็จะยิ่งหลั่งมาก จนรู้สึกเหมือนตัวเองน่าสงสารเกินทน ไม่อาจพ้นไปได้
ทางที่ดีที่สุดคือ หากีฬาสำหรับคนอกหักไว้ให้ตัวเอง ถ้าเป็นประเภทต้องโต้ตอบรวดเร็วอย่างปิงปองหรือแบตมินตันได้จะดีที่สุด เพราะความว่องไวของการเคลื่อนไหว จะทำให้ร่างกายหลั่งสารสดชื่นออกมาแทน กับทั้งไม่มีช่องว่างเว้นวรรค ให้เศร้าต่อได้นานนัก
๕) เมื่อรู้สึกขาดความอบอุ่น ให้หาทางช่วยเหลือคนอื่น ในทางใดทางหนึ่ง เราพุ่งออกไปหาเอง ไม่ต้องรอใครกรูมาหาเรา
แล้วจะพบว่า เด็กน้อยกับคนชราที่ต้องการความอบอุ่นนั้น มีจำนวนมากมายมหาศาล เราทำให้เขาหายเหงาได้ เราเองก็จะหายหนาวด้วยเช่นกัน
อีกอย่าง พลังชีวิตแบบวัยเด็ก จะช่วยให้เรากลับสดชื่นและลืมนึกถึงวัยหนุ่มวัยสาวได้ แล้วความโรยราของคนแก่ ก็จะช่วยกระตุ้นให้เราเห็นอนิจจังของชีวิตชัดขึ้น อยากเอาอะไรจากชีวิตน้อยลง
๖) เมื่อรู้สึกดีขึ้น ให้ตั้งไว้เป็นจุดเริ่มต้นที่จะเจริญสติ เห็นว่าดีขึ้นได้ก็แผ่วลงได้อีก หดหู่ได้อีก
เพราะจิตไม่ใช่สิ่งที่เราจะถือบังคับเอาได้ เห็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จะไม่อาลัยไยดีในการปลื้มความรัก ทั้งในอดีตและอนาคต แต่จะปลื้มกับความวิเวกทางใจ ที่เป็นอิสระแทน
